رابطه بین مهارت حل مسئله و خلاقیت دانشجویان با نقش واسطه گری خودکارآمدی تحصیلی: مدل یابی معادلات ساختاری
محورهای موضوعی : خلاقیت و نوآوری از جنبه‏های روان‏شناختی، علوم شناختی، علوم تربیتی و آموزشی (خلاقیت شناسی روان‏شناختی، خلاقیت شناسی پرورشی)
1 - دانشجوی دکتری علوم تربیتی گرایش برنامه ریزی درسی، دانشگاه آموزگاری تاجیکستان
کلید واژه: ", خودکارآمدی تحصیلی", , ", مهارت حل مسئله", , ", خلاقیت", ,
چکیده مقاله :
زمینه: امروزه رتبهبندی جوامع و کشورها بیشتر بر پایه تولید دانش است که ریشه در خلاقیت افراد دارد. از دیدگاه مازلو خلاقیت را می توان به معنای بروز خویشتن به عنوان یک شخص خاص تعبیر کرد که به کمک حل خلاقانه مساله می توان آن را به بهترین روش افزایش داد. هدف: پژوهش با هدف تعیین ارتباط بین مهارت حل مسئله و خلاقیت، با واسطه گری خودکارآمدی تحصیلی انجام شد. روش پژوهش: پژوهش از لحاظ هدف تحقیق، کاربردی و از نظر روش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه دانشجویان شهر دوشنبه بودند که در سال تحصیلی 2013-2014 مشغول به تحصیل بودند. جهت انتخاب نمونه از روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای استفاده شد و به منظور برآورد حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد و تعداد 250 نفر برآورد گردید. تکنیک جمع آوری داده ها سه پرسشنامه استاندارد مهارت حل مساله هپنر و پیترسون(1982)، خلاقیت عابدی(1983) و خودکارامدی تحصیلی اون و فرانمن(1998)می باشد. یافته ها : یافته ها حاکی از آن بود که مدل علّی مفروض از براش خوبی برخوردار بوده و در مجموع متغیرهای پژوهش 32 درصد از واریانس خلاقیت دانشجویان را تبیین نمود. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که مهارت حل مسأله علاوه بر تاثیر مستقیم بر خلاقیت به صورت غیرمستقیم نیز از طریق خودکارآمدی تحصیلی بر خلاقیت دانشجویان تأثیر دارد. بدین معنی که خودکارآمدی تحصیلی می تواند در رابطه بین مهارت حل مسأله و خلاقیت، نقش میانجی داشته باشد.
Abstract Today, ranking and classifying the societies and nations are based on knowledge produce which is resulted from individuals' creativity. According to Maslow, creativity can be interpreted as self-emerging as a special person by which creative problem solving can be increased through the best way. The main purpose of this study is to define the relationship between the skill of problem solving and creativity with moderating curricular self-efficacy. It is a descriptive-surveying research.The statistical population consisted of all students in the city of Dushanbeh, using the Cocran formula of whom 250 were selected by multistage cluster sampling. Data were collected using Happner-Peterson's problem-solving skill Inventory (1982), Owen-Froman's Academic Self-efficacy Scale (1998), and Abedi's Test of Creativity (1983). Findings showed that presumed causative model had acceptable goodness fitness and 32 percent of variance of students' creativity is explained. Also, findings showed that the skill of problem solving could positively affect the creativity and affect indirectly students' creativity through curricular self-efficacy meaning that the curricular self-efficacy could be acted as a moderator for the skill of problem solving and creativity.