بررسی توان تبیین مدلهای ناپارآمتریک(مونت کارلو) در سنجش میزان ارزش در معرض خطر پرتفوی شرکت‌های سرمایه گذاری جهت تعیین پرتفوی بهینه
محورهای موضوعی : مهندسی مالی
غلامرضا زمردیان
1
(عضو هئیت علمی دانشکده مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز)
میرفیض فلاح شمس
2
(عضو هئیت علمی واحد تهران مرکزی)
یعقوب پناهی
3
(دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت مالی دانشگاه علوم اقتصادی)
زهرا صفری کهره
4
(کارشناسی ارشد مدیریت مالی دانشگاه سیستان و بلوچستان)
کلید واژه: ریسک, ارزش در معرض خطر, بازده, پرتفوی, شرکت های سرمایه گذاری, مدل های ناپارامتریک, مدل مونت کارلو,
چکیده مقاله :
از آنجایی که خلق ثروت برای رشد و توسعه همه جانبه هر جامعه ای مد نظر می باشد و برای خلق ثروت نیاز به سرمایه گذاری و منشا سرمایه گذاری پس انداز می باشد، و پس اندازه زمانی اتفاق می افتد که فرد مصرف خود را به تاخیر اندازد تا در آینده بتواند حداقل مصرفی به میزان حال بدست آورد، بنابراین در امان بودن این سرمایه گذاری از خطرات برای سرمایه گذار از اهمیت ویژه ای برخوردار می گردد، به همین دلیل روش های زیادی برای پیش بینی خطراتی که یک سرمایه گذار با آن برخورد می نماید، بوجود آمده است. در این مقاله پس از بررسی مبانی نظری مدل های پیش بینی کننده ناپارامتریک ارزش در معرض خطر، پرتفوهای بیست و یک شرکت سرمایه گذار فعال در بازار سرمایه کشور برای نه سال مورد بررسی قرار می گیرد، تا توان تبیین این مدل در سنجش ارزش در معرض خطر پرتفوی شرکت ها مورد بررسی قرار گیرد.