بررسی اثر کشندگی عصاره های گیاهی ختمی، شنبلیله و دارمازو در مقایسه با سم ایندوکساکارب علیه پروانه مینوز گوجه فرنگی Tuta absoluta (Lep.:Gelechiidae)
محورهای موضوعی : اکوفیزیولوژی و فیتوشیمی گیاهان دارویی و معطر
کلید واژه: شنبلیله, عصاره گیاهی, پروانه مینوز گوجه فرنگی, ختمی, دارمازو, سم ایندوکساکارب,
چکیده مقاله :
پروانه مینوز گوجه فرنگیTuta absolutaهمواره به عنوان مخرب ترین آفت خانواده سولاناسه خصوصا گوجه فرنگی شناخته شده و سالانه خسارات فراوانی به آن وارد آورده است. لذا تلاش برای کنترل آن پیوسته ادامه داشته است. هدف از این تحقیق بررسی میزان اثربخشی عصاره های ختمی، شنبلیله و دارمازو در کنترل این آفت، بمنظور کمک به یافتن آفتکش های کم خطر غیرشیمیایی بعنوان جایگزینی برای آفتکش های متداول شیمیایی بوده است. در این تحقیق کلیه مراحل آزمایشی درگلخانه تحقیقاتی در محیطی با دمای 23- 20درجه سلسیوس و رطوبت 40% با 11 تیمار و هر یک در سه تکرار در قالب طرح بلوک کامل تصادفی انجام شد. عصاره های انتخابی در غلظت های 150،75و 300 پی پی ام در چهار نوبت به همراه دو نوبت پاشش سم ایندوکساکارب در غلظت یک در هزار و آب به عنوان تیمار شاهد به مدت 19 روز روی بوته های گوجه فرنگی علیه این آفت آزمایش شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها بیانگر آن بود که تیمار عصاره ها و سم دارای اختلاف معنی دار با شاهد بودند. مقایسه میانگین حشرات بالغ ظاهر شده در تیمار ها نشان داد که بیشترین تعداد مربوط به تیمار شاهد (1/1±69حشره بالغ) و کمترین تعداد متعلق به تیمار سم ایندوکساکارب (بدون حشره بالغ) بود. در تیمار ختمی با غلظت 300 پی پی ام نیز ضمن وجود اختلاف معنی دار با سایر تیمار های آزمایشی بیشترین تعداد حشره بالغ (1±14) پس از تیمار شاهد شمارش شد. پس از آن کمترین تعداد حشرات بالغ به ترتیب متعلق به تیمار های عصاره دارمازو (6/0±7/4)، شنبلیله (2/1±7) و ختمی(2/1±3/9) با غلظت 150 پی پی ام بود. گرچه سم ایندوکساکارب که به منظور معیار سنجش میزان مرگ ومیر مینوز گوجه فرنگی مورد استفاده قرار گرفت با 100% کشندگی لارو بیشترین تاثیر را نشان داد ولی عملکرد عصاره های دارمازو، شنبلیله و ختمی در غلظت 150 پی پی ام به ترتیب با 80%، 73%و 70% کشندگی نیز قابل ملاحظه بود.
Tomato leaf miner moth, Tuta absoluta has always been known as the most destructive pest of Solanaceae family, especially tomatoes and it have had a lot annual losses to it. Therefore, continuous efforts have continued to control it.The aim of this study was to evaluate the effectiveness of hibiscus extracts of Marshmallow, Fenugreek and Lusitanian oak in controlling this pest, in order to help people to find low-risk pesticides as non-chemical alternatives to common chemical pesticides. In this study, all phases of experiments was carried out in research greenhouse in an environment with a temperature of 20 Celsius degrees and humidity 23 to 40% with 11 treatments and each in three replications in a randomized complete block design. Selective extracts in concentrations of 75.150, 300 ppm in four replications with two steps of Indoxacarb pesticide spraying at concentrations one per thousand and water as control treatment for 19 days was tested on tomatoes against this pest. Analysis of the data showed that extracts and pesticide treatments were significantly different from control. mean comparison of the adults pests appeared in treatments showed that the highest number was related to the control treatment(69 ± 1.1 adult pest) and the lowest number was related to Indoxacarb pesticide treatment (without adult pest). Marshmallow treatment with a concentration of 300 ppm, while there are also significant differences with other treatments, largest number of adult (14 ± 1) was counted after control. Then the minimum number of adults observed in plants treated with Lusitanian oak extract (4.7 ± 0.6), Fenugreek (7 ± 1.2) and Marshmallow (9.3 ± 1.2) at a concentration of 150 ppm. Although Indoxacarb pesticide was used to measure mortality of tomato leaf miner, whit 100% lethality of larvae had the greatest impact but the performance of Lusitanian oak, Fenugreek and Marshmallow extracts at a concentration of 150 ppm, with 80%, 73 % and 70% lethality respectively were also impressive.
_||_