هوش مصنوعی به عنوان پیش‌بینی‌کننده جرایم سایبری: فرصت‌ها و چالش‌ها
محورهای موضوعی :
1 - گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکده الهیات دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران،
کلید واژه: هوش مصنوعی, جرایم سایبری, پیش‌بینی, فقه امامیه و حقوق ایران, حریم خصوصی, تنظیم‌گری,
چکیده مقاله :
با گسترش روزافزون فناوری اطلاعات و پیچیدگی جرایم سایبری، نیاز به ابزارهای هوشمند برای مقابله با این تهدیدات بیش از پیش احساس می‌شود. هوش مصنوعی با قابلیت‌های تحلیل داده‌های حجیم و پیچیده، به عنوان یک ابزار قدرتمند در این حوزه مطرح شده است. این پژوهش به بررسی نقش هوش مصنوعی در پیش‌بینی و پیشگیری از جرایم سایبری، چالش‌های آن و راهکارهای تنظیم‌گری می‌پردازد.یافته‌ها نشان می‌دهد که هوش مصنوعی می‌تواند با تحلیل الگوهای رفتاری و داده‌های تاریخی، وقوع جرایم سایبری را پیش‌بینی کند. با این حال، چالش‌هایی همچون حریم خصوصی، تعصب الگوریتمی و عدم قطعیت در پیش‌بینی، استفاده از آن را محدود می‌کند. برای مدیریت این چالش‌ها، ضرورت دارد چارچوب‌های قانونی و اخلاقی مناسبی تدوین شود. فقه امامیه با اصول کلی همچون لاضرر و عدالت می‌تواند در این زمینه راهگشا باشد.در نهایت، هوش مصنوعی می‌تواند نقش مؤثری در مبارزه با جرایم سایبری ایفا کند، اما برای بهره‌برداری بهینه از آن، باید چالش‌ها شناسایی شده و راهکارهای تنظیم‌گری مناسب در نظر گرفته شود. تلفیق اصول فقه امامیه و قوانین حقوقی ایران می‌تواند به تدوین چارچوبی جامع و کارآمد برای استفاده از هوش مصنوعی در پیشگیری از جرایم سایبری کمک کند.
With the ever-increasing expansion of information technology and the complexity of cybercrimes, the need for smart tools to deal with these threats is felt more and more. Artificial intelligence, with the capabilities of analyzing large and complex data, has been proposed as a powerful tool in this field. This research examines the role of artificial intelligence in predicting and preventing cybercrimes, its challenges and regulatory solutions. The findings show that artificial intelligence can predict the occurrence of cybercrimes by analyzing behavioral patterns and historical data. However, challenges such as privacy, algorithmic bias, and prediction uncertainty limit its use. However, challenges such as privacy, algorithmic bias, and prediction uncertainty limit its use. To manage these challenges, it is necessary to develop appropriate legal and ethical frameworks. Imamiyyah jurisprudence with general principles such as harm and justice can lead the way in this field. Finally, artificial intelligence can play an effective role in the fight against cybercrime, but for its optimal use, challenges must be identified and appropriate regulatory solutions considered. Combining the principles of Imamiyyah jurisprudence and Iran's legal laws can help to formulate a comprehensive and efficient framework for the use of artificial intelligence in the prevention of cybercrimes.