بررسی تطبیقی مضامین رمانتیسم در اشعار مفدی زکریا و محمدحسین شهریار
محورهای موضوعی : شعرعبدالأحد غیبی 1 , زهرا محمدپور 2 , نسرین حسینی توانا 3
1 - عضو هیأت علمی گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران (دانشیار)
2 - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عربی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران
3 - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
کلید واژه:
چکیده مقاله :
اشعار زکریا و شهریار زیباترین و دلنشین ترین مفاهیم و مضامین رمانتیکی را به تصویر می کشد. اشعار این دو شاعر مضامین رمانتیکی مشترکی دارند که از برجسته ترین آنها می توان به طبیعت، غربت، فقر و وطن پرستی اشاره کرد. طبیعت به عنوان یکی از پربسامدترین مفاهیم و مضامین رمانتیکی است که بیشتر اشعار زکریا و شهریار را به خود اختصاص داده است؛ طبیعتی که شاعر از ناامیدی روزگار به آن پناه می برد و آن را مکانی امن برای خود قرار می دهد. مفدی زکریا و شهریار این مضامین رمانتیکی را با تشبیهات زیبا و خیال انگیز خلق می کنند که در ذهن و قلب خواننده تأثیری شگرف می گذارد. در این پژوهش سعی بر این است مفاهیم مشترک رمانتیکی در اشعار دو شاعر سرشناس الجزائری و ایرانی به صورت تطبیقی مورد بررسی قرار گیرد.
Zakaria and Shariar's poetries depict the nicest and the most attractive romantic concepts. Their poetries have common romantic concepts amongst which nature, poverty, patriotism and loneliness could be claimed. The nature is one of the most frequent applied romantic concepts which Zakaria and Shahriar have enjoyed. Nature has been chosen to be a shelter against disappointment and a safe. Both poets create these romantic concepts with dreamy and beautiful similes which affects the reader's heart and soul. The present paper attempts to study the common romantic concepts of two famous Algerian and Iranian poets comparatively.