خودشیفتگی و خودستایی در اشعار خاقانی و بشار بن بُرد
محورهای موضوعی : شعرسید مهدی مسبوق 1 , حمید آقاجانی 2 , کبری الوار 3 , علی عزیزی 4
1 - دانشیار زبان و ادبیات عربی دانشگاه بوعلی سینا.
2 - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بوعلی سینا.
3 - کارشناس ارشد زبان و ادبیات عربی دانشگاه بوعلی سینا.
4 - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بوعلی سینا.
کلید واژه:
چکیده مقاله :
از جمله مفاهیم بازتابیافته در ادبیات ـ بهخصوص شعرـ پدیده نارسیسیزم یا همان خودشیفتگی است که علیرغم انعکاس این زاده احساسات مشترک انسانی در آثار و اشعار اکثر قریب به اتفاق شاعران، شاهد بازتاب چنین پدیده روانشناسانهای به صورتی گستردهتر و قابل تأملتر در اشعار برخی از شعرا از جمله خاقانی و بشار بن برد هستیم که خودستایی را به گونهای گسترده، هنرمندانه و هدفمند در اشعار خویش جای دادهاند و شخصیت حقیقی و هنری خود را ستودهاند. در این پژوهش چیستی و چرایی خودستایی در اشعار این دو شاعر نامی ادب عربی و فارسی و وجوه اشتراک و افتراق مشرب فکری آنان بررسی و تحلیل شده، و از این رهگذر، ارزشهای حاکم بر فرهنگ ایرانی و عربی که در ظهور و بروز این گونه اشعار مؤثر بوده مورد توجه قرار گرفته است.
One of the reflected concepts in literature – especially in poetry – is the narcissism phenomenon; in spite of this common emotion among human being and in different poetries, it can be seen in some deep widely such as Khaqani and Bashar ibn Burd’s. They placed this phenomenon in their poetry so artistic and aimed and have worshiped their own artistic characters. The present article studies the differences and similarities of narcissism what and why and the dominant values on Arab and Iranian culture were also studied.