مقایسة نمود هاى جنگ در رمان سووشون سیمین دانشور و رمان اسیر خشک ىها اثر دوریس لسینگ درپرتو نقد زنانة شوالتر
محورهای موضوعی : شعرلیلى جمالى 1 , راضیه جوانمرد 2
1 - استادیار دانشگاه آزاد اسلامى واحد تبریز.
2 - دانشجوى کارشناسى ارشد دانشگاه آزاد اسلامى واحد تبریز.
کلید واژه:
چکیده مقاله :
رمان اسیر خشک ىها، چهارمین جلد از سرى رمان هاى بچ ههاى وحشت لسینگ است.طبق آنچه کلین به نقد از لسینگ نوشته، در نگارش سرى رمان هاى بچ ههاى وحشت، لسینگ بیش از پیش مصاحبه های زندگى اجتماعى و شخصیتى خود را شرح دادهاست( 15 ). از سویى دیگر، طبق مصاحبه های انجام شده با دانشور که نمونه اى از آن در کتاب شناخت و تحسین هنر او به چاپ رسیده وی در نگارش سووشون، از حقایقزندگى خود و پیرامون اجتماعى اش الهام گرفته است ( 467 ). باتوجه به تفاوت تجربة شخصى و اجتماعى دانشور و لسینگ از جنگ، در مقالة حاضر برآنیم تا با استفاده ازتئورى نقد زنانة شوالتر، نمود هاى جنگ را در دو رمان اسیر خشک ىها و سووشون مقایسه کنیم. به نظر شوالتر، زنان نویسنده، هرچند ازنظر جغرافیایى از هم دور باشند، در واکنشبه یک واقعیت اجتماعى مشترک (نظیر جنگ)، سبک نوشتارى مشترکى به کار مى گیرند و از رفتار نوشتارى مشابهى پیروى مى کنند.
The novel Landlocked is the fourth book in the series “Children of Violence” by Lessing. According to what Klein has written in criticizing Lessing, in the series “Children of Violence” Lessing has more than anything else expressed his personal and social life. On the other hand according to the interviews conducted with Simin Daneshvar an instance of which is published in her book “Knowing and Admiring of Art”, she has been inspired by the realities of her life and her social environment in writing “Su’uvashoon”. Considering their different personal & social experiences of war, the present article compares the instances of war in “Su’uvashoon” and Landlocked under Showalter’s feminist criticism theory. Although women writers are geographically far from each other, they use similar styles for writing in reaction to a social realty such as war.