بررس اثر تنش اکسداتیو برروی پروتئومیکس لیستریا مونوسایتو ژنز PTCC 1297

محورهای موضوعی : Biotechnological Journal of Environmental Microorganisms

سمانه کاظمی ¹ (معاونت تحقیقات و فناوری، دانشگاه علوم پزشکی گیلان ، رشت ، ایران)
مانوش زنده دل ² (معاونت تحقیقات و فناوری، دانشگاه علوم پزشکی گیلان ، رشت ، ایران)

تاریخ دریافت : 1401/06/19 تاریخ پذیرش : 1401/07/26 تاریخ انتشار : 1400/12/10

کلید واژه: پروتئومیکس , لیستریا موناسیتوژنزPTCC1297, تنش اکسداتیو, تمرکز ایزوالکتریک , سدیم دودسیل سولفات پلی آکریل آمید ژل الکتروفورز,

چکیده مقاله :

لیستریا مونوسیتوژنز یک پاتوژن باکتریایی انسانی، منتقل;شونده از غذا، گرم مثبت است که در همه‌جا یافت شده و می‌تواند باعث لیستریوز گردد. این بیماری با میزان بستری بالا (بیش از 90 درصد) کشنده است. هدف از این مطالعه تعیین اثر پراکسید هیدروژن (H2O2) بر پروتئومیکس لیستریا مونوسیتوژنز می‌باشد. سلول‌های باکتریایی در معرض غلظت‌های غیر کشنده و به‌تدریج رو به افزایش تنش اکسیداتیو (06/0، 3/0، 6/0، و 5/1 درصد از H2O2) قرار گرفتند. تغییرات الگوی پروتئینی سلول‌های مواجهه یافته با H2O2 و کنترل (سلول‌های تطابق نیافته) با روش‌های;متمرکزسازی ایزو الکتریک (IEF) و الکتروفورز ژل سدیم دود سیل سولفات پلی اکریل آمید (SDS-PAGE) مشخص شدند. لکه‌های پروتئینی با استفاده از رنگ‌آمیزی با کلوئیدال کوماسی بلو قابل‌مشاهده شدند. براساس نتایج به‌دست‌آمده 1400 لکه روی ژل‌ها مشخص شد. از بین این نقاط، 85 نقطه با کمک نرم‌افزار و تائید چشم شناسایی شدند. پس از تجزیه‌وتحلیل این نقاط، 9 نقطه بیشترین تغییرات را نشان دادند. این نقاط دارای تراکم مناسب بوده و نشان‌دهنده پاسخ باکتری به شرایط تنش می‌باشند. می‌توان نتیجه گرفت که ساختار پروتئوم لیستریا مونوسیتوژنز PTCC 1297 در مواجهه با تنش اکسیداتیو تغییر می‌کند. نه لکه پروتئینی روی ژل پس از تجزیه‌وتحلیل لکه‌های پروتئینی، تغییرات قابل‌توجهی داشتند. این مکان‌ها، نحوه واکنش باکتری‌ها تحت تنش را نشان دادند. بیان برخی از این لکه‌ها افزایش‌یافته بود، درحالی‌که برخی دیگر کاهش‌یافته بود.

چکیده انگلیسی:

Listeria monocytogenes is a ubiquitous Gram-positive food-borne human bacterial pathogen that can cause listeriosis. This disease is fatal with a high rate of hospitalization (>90%). This study aims to determine the effect of hydrogen peroxide (H2O2) on L. monocytogenes PTCC 1297 proteomics. Bacterial cells exposed to gradually increasing sub-lethal concentrations of oxidative stress: 0.06, 0.3, 0.6, and 1.5 % of H2O2. Changes in the protein profile of cells exposed to H2O2 and control (non-adapted cells) were determined by isoelectric focusing (IEF) and sodium dodecyl sulfate– polyacrylamide gel electrophoresis (SDS-PAGE). Protein spots are visualized by staining with colloidal Coomassie Brilliant Blue. Based on the obtained results, one thousand four hundred spots were identified on the gels. Out of these points, 85 spots were reproducibly detected with the help of software and eye confirmation. After analyzing these points, 9 spots showed the most significant changes. These points had appropriate density and indicated the response of bacteria to stress conditions. It can be concluded that the structure of the proteome of L. monocytogenes PTCC 1297 changes when faced with oxidative stress. Nine protein spots on the gel were found to have substantial variations after protein spot analysis. These sites show how bacteria react under stress. Some of these spots' expressions had increased, while others had decreased.