تاثیر سلول های بنیادی آندومتریال به همراه داروی پومالیدوماید بر میزان گلوتاتیون و لیپید سرمی در پارکینسون القاء شده توسط 6-هیدروکسیدوپامین در رت نر نژاد ویستار
محورهای موضوعی : فصلنامه زیست شناسی جانوری
الهام قاسمی دلیگانی
1
,
مریم خسروی
2
*
,
محمود سلامی زواره
3
,
رامین حاجی خانی
4
1 - گروه زیست شناسی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - گروه زیست شناسی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 - مرکز تحقیقات فیزیولوژی–دانشگاه علوم پزشکی کاشان، ایران
4 - گروه زیست شناسی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
کلید واژه: پارکینسون, گلوتاتیون, 6-هیدروکسیدوپامین, سلول های بنیادی آندومتریوم, پومالیدوماید, لیپیوپروتئین با دانسیته پایین,
چکیده مقاله :
بیماری پارکینسون، دومین بیماری شایع نورودژنراتیو مرتبط با سن می باشد که تاکنون، روش درمانی موثری برای این بیماری شناخته نشده است. هدف از این تحقیق بررسی اثرات سلول های بنیادی آندومترانسانی به همراه داروی ضدالتهاب پومالیدوماید بر میزان گلوتاتیون (GSH) و لیپیدهای سرمی (کلسترول تام TCو لیپیوپروتئین با دانسیته پایینLDL:) در مدل پارکینسونی رت نر نژاد ویستار می باشد. 40 سر رت نر به صورت تصادفی به 5 گروه (8 حیوان در هر گروه) شامل: کنترل، پارکینسونی و 3 گروه تجربی پارکینسونی دریافتکننده سلول های بنیادی، پومالیدوماید و ترکیب سلول های بنیادی و پومالیدوماید تقسیم شدند. القای پارکینسون با تزریق 6- هیدروکسی دوپامین (غلظت 6 میکروگرم) در جسم مخطط به روش استریوتاکسی انجام شد. در هفته چهارم پس از جراحی، گروه های تجربی سه گانه، به ترتیب با4 میلی گرم بر کیلو گرم روزانه داروی پومالیدوماید، یکبار تزریق 100000 سلول بنیادی آندومتریال و ترکیب پومالیدوماید با دوز 4 میلی گرم بر کیلو گرم روزانه و تزریق سلول بنیادی آندومتریال به تعداد 100000 سلول طی مدت 28 روز تیمار شدند در پایان روز 28، از گروهها نمونه خونی تهیه و فاکتورها سنجش شدند. نتایج نشان داد که افزایش معناداری در گلوتاتیون میان گروه های تیمارشده در مقایسه با گروه پارکینسونی وجود دارد. همچنین کاهش معناداری در گلوتاتیون گروه پارکینسونی در مقایسه با گروه کنترل مشاهده گردید. مقایسه میان گروه پارکینسونی و گروه تیمار شده با ترکیب پومالیدوماید و سلول های آندومتری بنیادی، کاهش معناداری را در میزان کلسترول نشان داد. سنجش میزان LDL نیز، کاهش معنادار میزان LDL در گروه های تیمار شده را در مقایسه با گروه پارکینسونی نشان داد. با توجه به بهبودنسبی فاکتورهای مورد سنجش در موش های پارکینسونی می توان از سلول های بنیادی آلوژنیک به عنوان منبعی بالقوه در تحقیقات آینده برای درمان بیماری پارکینسون همراه با داروی پومالیدوماید استفاده نمود.
Parkinson’s disease is the second most common age-related neurodegenerative disease with no identified effective treatment. The aim of this study was to evaluate the effects of human endometrial stem cells with the anti-inflammatory drug pomalidomide on glutathione (GSH) and serum lipids (total cholesterol,TC and low density lipoprotein, LDL)) in the Parkinson’s model in male Wistar rats. Male rats were randomly assigned to five groups (8 animals in each group) including: control, Parkinson’s, and 3 experimental Parkinson’s groups receiving stem cells, pomalidomide, and a combination of stem cells and pomalidomide. Parkinson’s was induced by injection of 6-hydroxy dopamine (concentration 6 μg) in the striatum by stereotaxic method. In the fourth week after surgery, the three experimental groups were treated with 4 mg/kg/daily of pomalidomide, 100,000 stem cells through intranasal route, and a combination of pomalidomide at a dose of 4 mg/kg/daily and 100,000 stem cells. At the end of day 28, blood samples were taken from the groups and factors were measured. The results revealed a significant increase in glutathione among the treated groups compared to the Parkinson’s group. There was also a significant decrease in glutathione in Parkinson’s group compared to the control group. Comparison between Parkinson’s group and the group treated with pomalidomide and endometrial stem cells showed a significant reduction in cholesterol. Moreover, LDL levels showed a significant decrease in LDL levels in the treated groups compared to the Parkinson’s group. Considering the improvement of the measured factors in Parkinson’s rat, allogeneic stem cells can be used as a potential source along with pomalidomide in future research for the treatment of Parkinson’s disease.
_||_