رویه شورای امنیت در قبال اصل حاکمیت قانون در حوزه حقوق بشر با تاکید بر حقوق زنان و کودکان

محورهای موضوعی : تحقیقات حقوقی بین المللی

حسین ملکشاهی ¹ , فرید آزادبخت ² , هنگامه غضنفری ³

1 - دانشجوی دکتری حقوق بین الملل عمومی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران.
2 - استادیار گروه حقوق، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران. نویسنده مسئول
3 - استادیار گروه حقوق، واحد خرم اباد، دانشگاه آزاد اسلامی، خرم آباد، ایران.

تاریخ دریافت : 1400/10/28 تاریخ پذیرش : 1400/11/27 تاریخ انتشار : 1401/06/01

کلید واژه: امنیت, کودکان, حقوق بشر, زنان, حاکمیت قانون, قطعنامه,

چکیده مقاله :

زمینه و هدف: اساساً شورای امنیت به‌موجب منشور، رکنی خاص گرا یا وضعیت است، به‌عبارت‌دیگر دولت‌های عضو از آن رکن خواسته‌اند که نسبت به وضعیت یا اختلاف خاص از خود واکنش نشان دهد. بااین‌حال پس از جنگ سرد، گهگاه شورا قطعنامه‌هایی صادر نمود که هدف آن نه حل‌وفصل اختلاف موجود بین دو یا چند عضو است و نه وضعیتی که صلح و امنیت بین‌المللی را به مخاطره افکند، بلکه هدف اصلی پیشگیری از تهدید صلح و یا دیپلماسی و صلح سازی پیشگیرانه می‌باشد. در حقیقت این دسته از قطعنامه‌ها مخاطب مشخصی مثل زنان و کودکان دارند. روش: مقاله حاضر می‌کوشد، تا به شیوه توصیفی- تحلیلی به تبیین قطعنامه‌های مذکور بپردازد. یافته‌ها و نتایج: مشخص نمودن این‌که قطعنامه‌های مزبور به دنبال حل یک موضوع مرتبط با یک وضعیت خاص نمی‌باشند، بلکه غایت آن‌ها حل موضوع و مشکلی است که در جامعه بین‌المللی در حال گسترش است و تکرار یا افزایش تعداد موارد آن می‌تواند بر صلح و امنیت بین‌المللی تأثیرگذار باشد.

چکیده انگلیسی:

Background and Aim: The Security Council is essentially a specific or status-oriented pillar under the Charter, in other words, the member states have asked that pillar to respond to a particular situation or dispute.However, in the aftermath of the Cold War, the Council occasionally issued resolutions aimed not at resolving disputes between two or more members or in a situation that endangered international peace and security, but at preventing threats to peace or diplomacy. Peace building is preventive. In fact, these resolutions have a specific audience, such as women and children. Method: The present article tries to explain the mentioned resolutions in a descriptive-analytical way.Findings and Results: Determining that these resolutions do not seek to resolve an issue related to a particular situation, but rather to resolve an issue and problem that is spreading in the international community and its repetition or increase in number can lead to peace and security. Be internationally influential.

منابع و مأخذ:

- آقازاده، جواد. (1395). شورای امنیت سازمان ملل متحد و حمایت از کودکان در درگیری­های مسلحانه، فصلنامه سیاست خارجی، 30 (2)، 165-141.

http://fp.ipisjournals.ir/article_24648.html

- پاریاب، سامره. (1387). شورای امنیت و جرائم جنسی علیه زنان در مخاصمات مسلحانه پس از پایان جنگ سرد. انتشارات وزارت امور خارجه.

- ضیایی بیگدلی، محمدرضا.‌ (1393). حقوق بین‌الملل عمومی. چاپ چهل و هفتم. انتشارات گنج دانش.

- حقایق اساسی درباره ملل متحد. (2004). نیویورک: اداره اطلاعات همگانی سازمان ملل متحد.

- حقیقی کفاش، منصور و سجادپور، سید محمدکاظم. (1399). اقدامات شورای امنیت در حمایت از زنان در مخاصمات مسلحانه (1999-2017). فصلنامه سیاست، 50 (4)، 1110-1093.

https://jpq.ut.ac.ir/article_79748.html

- جنگ‌ها علیه کودکان. (2008). تهران: انتشارات یونیسف.

- کرامتی معز، هادی. (1399). بزه دیده شناسی کودکان در شبکه‌های مجازی. چاپ اول. انتشارات دادگستر.

- Swarochi. D. (2000). The situation of women and girls in armed conflicts. Oxford University press.

- Kolb. R. (2003). Protection of children from the perspective of the Statute of the International Criminal Court.

- Kelson. H. (2000). Resolution 1820 on women and peace and security. a Critical Analysis of its.

- Deter. F. (2004). The Handbook of Humanitarian Law in Armed Conflict. Oxford University Press. New York. Offord.

- Zakian. R. (2003). Beyond Kosovo: The United Nations and Humanitarian Intervention. in L.C Vohra, et.al (eds). Man's Inhumanity to Man. Kluwer Law International. Printed in The Netherlands.