بررسی خصوصیات زیستی و تغییرات جمعیت شته های سورگوم جارویی در منطقه میانه
محورهای موضوعی : بوم شناسی گیاهان زراعی
شهرام شاهرخی خانقاه
1
(دکتری تخصصی رشته حشره شناسی کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه)
حبیب الله خدابنده
2
(کارشناس گیاه پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه و دانشجوی کارشناسی ارشد حشره شناسی کشاورزی واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی تهران)
کوروش صیامی
3
(کارشناس ارشد زراعت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه)
کلید واژه: باروری, سورگوم جارویی, شته, تغییرات جمعیت, خصوصیات زیستی, طول عمر, طول مدت نسل,
چکیده مقاله :
سورگوم جارویی با سطح زیر کشت وسیع یکی از مهمترین محصولات منطقه میانه می باشد. شته ها از آفات اصلی این محصول بوده و کشاورزان برای مبارزه با آن بارها از سموم شیمیایی مختلف استفاده می کنند. در این تحقیق شته های زیان آور سورگوم جارویی جمع آوری و شناسایی شدند. همچنین با آماربرداری های هفتگی تغییرات جمعیت شته ها مورد بررسی قرار گرفته و خصوصیات زیستی آن ها با استفاده از قفس های برگ به دست آمد. نتایج نشان داد که در مزارع سورگوم جارویی منطقه میانه دو گونه(Rondani) Schizaphis graminumو(Fitch) Rhopalosiphum maidis فعالیت دارند. اوج جمعیت گونه S. graminum اواخر خرداد ماه بود که در این زمان متوسط تعداد آن در هر ساقه به 725/10 عدد رسید و در تیر ماه به سرعت از جمعیت آن کاسته شد. گونه R. maidis با وجود این که کمی دیرتر (اواخر خرداد ماه) شروع به فعالیت کرد، ولی مهم ترین گونه شته های سورگوم جارویی بوده و تا آخر فصل زراعی نیز به خسارت خود روی بوته ها ادامه داد، به طوری که جمعیت آن روی برخی از بوته ها به بیش از 1000 عدد رسیده و ضمن نکروزه کردن بوته، تمام سطح برگ پرچم و خوشه پوشیده از شته و عسلک گردید. جمعیت این شته در اوایل مردادماه به متوسط تعداد 75/114 در هر ساقه رسید و پس از آن به سرعت شروع به کاهش کرد. در پرورش های آزمایشگاهی، درصد تلفات دو گونه S. graminum و R. maidis روی برگ های سورگوم جارویی نسبتاً کم (به ترتیب 2/3 و 6/5 درصد) بود. هم چنین هر دو گونه طول دوره پورگی را به طور متوسط در کمتر از 10 روز به پایان رسانده و تبدیل به حشره کامل شدند. میانگین طول عمر دو گونه مذکور به ترتیب 2/28 و 6/32 روز و میانگین باروری آن ها به ترتیب 84/41 و 7/49 عدد پوره به دست آمد که در R. maidis بیشتر از گونه S. graminum بود. هم چنین متوسط طول مدت یک نسل دو گونه مورد بررسی به ترتیب 3/11 و 9/10 روز به دست آمد.
Broom corn is one of the most important crops in Miyaneh region, Iran. Aphids are major pests of the crop and farmers use different chemicals to their control in several times. In this research, broom corn aphids were collected and identified. Population fluctuation of the aphids was also investigated by weekly sampling and their biological characteristics were studied using leaf cages. The results revealed that, there were two species including Schizaphis graminum and Rhopalosiphum maidis in broom corn fields. Population peak of S. graminum (mean number of 10.725 aphids per tiller) was observed in June and decreased rapidly in July. R. maidis appeared later than S. graminum, but it was the most injurious aphid species of broom corn during all growing season. R. maidis population and it’s honeydew covered some plants and caused necrosis so that it’s number reached more than 1000 aphids per tiller. Mean number of this species reached to 114.75 aphids per tiller and then decreased rapidly. In laboratory studies, mortality rate of S. graminum and R. maidis on broom corn leaves was relatively low (3.2 and 5.6 percent). Nymphs of both species matured in less than 10 days. Mean longevity and mean fertility of mentioned aphid species was 28.2 and 32.6 days and 41.84 and 49.7 nymphs per female respectively. Mean generation time of S. graminum and R. maidis was also 11.3 and 10.9 days respectively.
1- امیر نظری، م. 1379. بررسی فونستیک شته های مزارع گندم و دشمنان طبیعی آن ها در منطقه کرج. پایان نامه کارشناسی ارشد واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی تهران، 71 صفحه.
2- حجت، سید حسین و پ. آزمایش فرد. 1365. شته های گندم و سایر گرامینه های ایران. نشریه آفات و بیماری های گیاهی، جلد 54 ، شماره های 1 و 2 ، صفحات 109-83.
3- دواچی، ع. 1333. حشرات زیان آور ایران، ملخ ها و سایر حشرات زیان آور غلات. نشریه شماره 211 دانشگاه تهران، 252 صفحه.
4- شاهرخی خانقاه، ش. 1381. بررسی شته های مزارع گندم و عوامل مؤثر در پویایی جمعیت آن ها در منطقه ورامین. رساله دکتری تخصصی، دانشگاه آزاد اسلامی تهران، واحد علوم و تحقیقات، 170 صفحه.
5- Auclair, J. L. 1989. Host plant resistance. In: Minks, A. K. and Harrewijn, P. (eds.), Aphids, Their biology, Natural enemies and Control, Vol. 2C, Amsterdam, Elsevier, 225-254.
6- Barbulescu, A. 1975. Duration and number of the generations of the cereal greenbug (schizaphis graminum). Analele Institutuiui de Cercetari Pentru Cereale si Plante Tehnice Fundulea, 40: 221-230.
7- Blackman, R. L. and V. F. Eastop. 1984. Aphids on the world,s crops, An identification guide. New york, John wiley and sons, 466 PP.
8- Chang, C. P. and M. N. Feng. 1984. Studies on the resistance of Sorghum varieties to the Sorghum aphid, Melanaphis sacchari. Chinese Journal of Entomology, 4(1): 97-105.
9- Cruz, I. and J. D. Vendramim. 1989 a. Biology of the greenbug on sorghum. Pesquisa
Agropecuaria Brasileira, 24 (3) : 283-289.
10- Cruz, I. and J. D. Vendramim. 1989 b. Biology of the greenbug on different hosts. Pesquisa Agropecuaria Brasileira, 24 (3): 277-282.
11- Dixon, A. F. G. 1987. Cereal aphids as an applied problem. Agric. Zool. Rev., 2: 1-57.
12- Dixon, A. F. G. 1989. Parthenogenetic reproduction and the rate of increase in aphids. In: Minks, A. K. and P. Harrewijn. (eds.), Aphids, Their biology, Natural enemies and Control, Vol. 2A, Amesterdam, Elsevier. 269-285.
13- El Ibrashy, M. T., S. El Ziady, A. A. Riad., M. T. Ibrashy and S. E. Ziady. 1972. Laboratory studies on the biology of the corn leaf aphid, Rhopalosiphum maidis. Entomologia Experimentalis et Applicata, 15(2): 166-174.
14- Gilstrap, F. E., T. J. Kring and G. W. Brooks. 1984. Parasitism of aphids associated with Texas Sorghum. Environmental Entomology, 13(6): 1613-1617.
15- Gravena, S. 1979. Population dynamics of the greenbug , Schizaphis graminum and its natural enemies associated with grain Sorghum in Jaboticabal, Soa Paulo, Barzil. Anais da Sociedade Entomologica do Brasil, 8(2): 325-334.
16- Harvey, T. L. and H. L. Hackerott. 1969. Recognition of the greenbug biotype injurious to sorghum. J. Econ. Entomol., 62: 776-779.
17- Hoelscher, C. E., J. G. Thomas and L. T. George. 1988. Aphids on Texas small grains and sorghum. Texas Agricultural Extension Service, No. 1572, 5 Pp.
18- Krishan, S., V. S. Shukla, R. C. Tripathi, V. P. Agnihotri and K. Singh. 1974. Effect of host nutrition on the multiplication of Melanaphis indosacchari . Indian Journal of Agricultural Science, 44 (1): 14-17.
19- Krober, T. and K. Carl. 1991. Cereal aphids and their natural enemies in Europe, a literature review. Biocontrol News and Information, 12 (4): 357-371.
20- Malinovskii, B. N. and G. S. Budnik. 1981. Breeding Sorghum for aphid resistance. Selektsiya semenovord, 109: 12-18.
21- Mantel, W. P., R. Rabbinge and J. Sinke. 1982. Effects of aphids on the yield of winter wheat. Gewasbeschcherming, 13: 115-124.
22- Michels, J. R. G. 1986. Influence of temprature on reproduction, development and intrinsic rate of increase of Russian wheat aphid, greenbug and bird cherry-oat aphid (Hom., Aphididae). J. Econ. Entomol., 82 (2): 438–445.
23- Mitic, M. N., Z. Srdic and N. M. Muzina. 1978. Biological characteristics of the greenbug (Schizaphis graminum) in Yugoslavia. Zastita Bilja, 29(3): 237-255.
24- Mote , V. N., M. D. Shinde and D. R. Bapat. 1985. Screening of Sorghum collections for resistance to aphids and oily malady on winter Sorghum. Sorghum Newsletters, 28: 13.
25- Olsen, C. E., K. S. Pike, L. Boydston and D. Allison. 1993. Keys for identification of apterous viviparae and immatures of six small grain aphids. Journal of Economic Entomology, 86(1): 137-148.
26- Onazi, O. C. and G. Wilde. 1974. Factors affecting transmission of maize dwarf mosaic virus (MDMV) and its control. Nigerian Journal of Entomology, 1(1): 51-55.
27- Rabbinge, R., E. M. Dress, M. Van der Graaf, F. C. M. Verbern and A. Wesselo. 1981. Damage effects of cereal aphids in wheat. Netherlands J. Plant Pathol., 87: 217-232.
28- Susidko, P. I. and V. A. Sklyar. 1974. Factors regulating the number of aphids on Sorghum. Zashchita Rastenii, 10: 26.
_||_